Anchadan beri ushbu blogga nomini bergan Angliya shamoli qanchalik kuchli ekani haqida yozmoqchi bo'laman-u, har doim esimdan chiqib ketadi. Har gal kuchli shamol meni uchiray deganda, esimga tushadi.
Bu yerning shamoli (ayniqsa Kembrijniki) kuchliki, velosipedda ketayotgan, og'irligi 85 kg bo'lgan odamning harakatiga yaxshigina ta'sir o'tkazadi. Agar shamol bilan bir yo'nalishda ketayotgan bo'lsangiz, shamol orqangizdan xuddi yelkanli kemani undagan kabi, yordamlashib boradi. Lekin shamolga teskari yo'nalishda harakatlanayotgan bo'lsangiz, unda o'zingizdan ko'ring. To'xtatib tashlashi ham mumkin! Mana bugun, qiyaligi 30-35 darajali burchak atrofida bo'lgan balandlikdan velosipedimda tushib ketayotganimda, bu narsani yaqqol tushundim. Odatda bu balandlikdan tushayotganimda ortiqcha ehtiyotkorlik bilan, tormozni ishlatib tushaman. Chunki tormozsiz tushilsa, oxirrog'iga kelib tezlik shunchalik oshib ketadiki, mabodo qizil yonib qoladigan bo'lsa, to'xtash amri mahol. Lekin bugun, tormozni ishlatmasam da, shamol meni to'xtatib qo'yishiga oz qoldi.
Bunday kuchli shamol uyga kirganingizdan keyin ham sizni tinch qo'ymaydi. Katta kuch bilan kelib derazaga urilganida, oynalar qaltirab ketadi. Shamolli kechalarda tashqaridan "uuvvvvvv" degan tovush tinmasdan kelib turadi.
Teskari bo'lib qolgan soyabonlar, to'satdan ko'tarilib ketib, egasini sharmanda qilgan yubkalar, yarim soat pardozdan keyin dabdalasi chiqqan soch turmaklari haqida-ku gapirmasam ham bo'lar :)