Birinchi yozuv

Men o'zbekman, ota-onam ham o'zbek, umuman yetti pushtim ham. Lekin ona tilimda bir narsa yozmaganimga yillar bo'ldi. O'zbekcha yozilgan kitob o'qimaganimga-ku kamida 10 yil bo'lgandir. Ingliz tilida o'qiyman, yozaman, ruschada o'qiyman, yozaman. Hatto yaponchada ham o'qiyapman, oxirgi paytlar. O'zbek tilidachi? O'zbek tilida faqat so'zlashaman - oilam, eng yaqin do'stlarim, tanish-bilishlar bilan - ammo ona tilimning men uchun faqat "so'zlashuv tili" bo'lib qolishini xohlamayman. Shu sababdan ham bu blogni boshladim. O'zbekistondan uzoqdaligim ham tilga bo'lgan e'tiborimni oshirdi - o'zim uchun bir narsalar yozib yurmasam, bu yerda mening tilimda so'zlasha oladigan odam sanoqli.

Odam ona tilisini hech qachon unutmaydi, degan fikrni kimdandir eshitganman. Bu fikrga qo'shilaman ham, chunki, ona tili sut bilan kirmasa-da, odamning ilk o'rgangan tili sifatida dunyoning tilsimi, bizni hayvondan ajratib turuvchi fikrlashning vositasi sifatida bir umr yodimizda bo'ladi. Ammo, undan to'laqonli foydalanilmasa, albatta, har qanday bilim kabi ona tili ham asta-sekin xotiraning chang bosgan burchaklariga chekina boradi.

Kunda kamida bitta xatni o'zbek tilida yozishimga, vaqtida o'zbek tilida maqolalar chop qilgan bo'lishimga qaramay, oxirgi paytlarda ona tilimdan foydalanishimda g'alati bir ishonchsizlik his qilganday bo'layapman. Ingliz tilidagi bloglarimni ushbu tilda yozish qobiliyatimni oshirish uchun boshlagan bo'lsam, o'zbek tilidagi birinchi blogimni ona tilimni chetga surib tashlamaslik uchun boshladim. Bu blogda o'zbek tilida fikrlagan paytlarimda hayolimga keladigan g'oya, mulohaza, kuzatuv va xotiralarimni yozmoqchiman. Asosiy maqsadimdan tashqari, bu blogdan yillar o'tib, xotira daftari sifatida ham foydalanishim tayin.